نيروي جزر و مد دوبار در روز بكار گرفته مي شود از تغييرات در سطح آب دريا كه علت اصلي و عمده آن نيروي جاذبه از طرف ماه و به مقدار خيلي كمتر نيروي جاذبه از طرف خورشيد برروي اقيانوسهاي جهان است.

چرخش زمين نيز يكي از عامل هاي توليد جزر و مد مي باشد. نيروي جزر و مد يك تفكر جديد نيست بلكه از قرن يازدهم در انگليس و فرانسه براي آسياب كردن گندمها مورد استفاده قرار گرفته است.

درك اين قاعده كه جريانات جزر و مدي چگونه بالا مي آيد، براي توضيح دادن نيروي جزر و مدي يك ضرورت است.

درحاليكه درك كامل اين فعل و انفعالات كاملاً پيچيده است در ابتدا براي جزر و مد مي توانيم يك شرط كلي بوسيله تحقيق كردن نيروي جاذبه ماه و خورشيد برروي اقيانوسها و همچنين تأثير نيروي گريز از مركز بيان كنيم.

اثر متقابل ماه و زمين باعث به وجودآمدن برآمدگي اقيانوسها به سوي ماه مي شود. در حاليكه در طرف مقابل اثر نيروي جاذبه خورشيد هم نيز باعث بوجود آمدن برآمدگي اقيانوسها به سوي خورشيد مي شود. برآمدگي هاي حاصل از نيروي جاذبه ماه برروي سطح اقيانوسها را جزر و مد ماهي گويند. و برآمدگي هاي حاصل از نيروي جاذبه خورشيد را كه مقدار آن خيلي كمتر است را جزر و مد خورشيدي مي گويند.

خورشيد و ماه داراي موقعيت يكساني در بين اجسام آسماني نمي باشند، اما تغيير موقعيت آنها نسبت به يكديگر برروي دامنه جزر و مد (اختلاف بين كمترين جريانات جزر و مدي و بيشترين جريانات جزر و مدي) تأثير مي گذارد. براي مثال، زمانيكه ماه و خورشيد در يك سطح يكسان با زمين مي باشند. دامنه جزر و مد منطبق با دامنه جزر و مد وابسته به خورشيد و جزر و مد وابسته به ماه مي باشد. در نتيجه دامنه جزر و مد بيشترين حالت ممكن مي شود. (جزر و مد حداكثر) متناوباً زمانيكه آنها نسبت به يكديگر در يك زاويه قائمه هستند. دامنه جزر و مد پائين آمده كه نتيجه آن جزر و مد حداقل مي باشد.