بودجه ها اندازه ای از کارایی مالی را فراهم می سازند که موسسه عمومی یا یک شرکت امیدوار است تا از فعالیت هایش به دست آورد. به وسیله برنامه ریزی فعالیت های آن ها، مدیران امیدوار برای مشارکت کردن بالقوه مسائل می شوند و به وسیله روشی مسائل می توانند قابل حل گردند. معرفی کردن کارایی براساس بودجه بندی تغییرات را تعیین می کند و همچنین در مدیریت کردن بودجه مورد استفاده قرار می گیرد که نشان دهنده تغییر عمیق مانند کل بخش عمومی و یا دولتی از نظر فرهنگی و ذهنی می باشد. این تغییر عمده در بیشتر کشورها باید به وسیله روش های سیستماتیک در کار موجود دولتی به صورت ساختار سازمانی قانونی از موسسات دولتی و منابع انسانی مورد حمایت قرار بگیرد.

مطالعه سیاست های اصلی و فعالیت های بودجه بندی را در مقابل بودجه بندی برای کارایی قابل تحمل و بحث های مکانیسم های جدید برای تخصیص دادن بسیار موثر منابع مربوط به بودجه و کنترل را نشان می دهد که نیازمند رسیدن به دستورات جدید گسترش یافته بخش عمومی برای فراهم ساختن ارتقا قابل تحمل و استراتژیک می باشد.

کلمات کلیدی: بودجه بندی سنتی، برنامه بودجه بندی، سیاست های بودجه ای قابل تحمل و فعالیت های اجرایی

1-مقدمه

از این لحظه آن ها متولد می گردند در نیمه اول قرن بیستم، بودجه ها ابزار بسیار مشهوری برای اندازه گیری کردن کارایی اقتصادی هستند. مانند همه ابزارهای مدیریتی ظاهر شده از ابتدا، برنامه ریزی دوگانه بودجه بندی براساس پایداری محیطی می باشد و شامل بهینه کردن جریان داخلی می باشد. بنابراین ما می توانیم بگوییم که در یک محیط قابل پیش بینی اجازه بهینه ساختن بودجه بندی، پیش بینی کردن بهبودها و ساده ساختن منابع داخلی مربوط به مکانیسم های تخصیص داده شده، داده می شود.